Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Sanicula europaea & Viola canina

fotò
fotò
Saniclo

Sanicula europaea

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Saniclet.

Noms en français : Sanicle, Herbe de Saint-Laurent.

Descripcioun :
La saniclo trachis dins li relarg umide, bos fre e ribo de ribiero, subretout dins lis Aup marino. Autre-part èi gaire coumuno. La planto a ges de péu e se recounèis à si noumbróusi fueio basalo que dounon d'èr à li di ranouncle. Li flour, blanco o un pau roso, fan de brout (oumbellulo). Lou fru porton d'aguioun croucu.

Usanço :
La saniclo es uno planto vertuouso contro li bruladuro (s'apelo peréu l'erbo-de-sant-Laurèns, martire crema pèr li Rouman au siècle IIIen), li plago, li moureno e lis enflamacioun de la pèu. Èi tambèn bono contro la cagagno e li saunamen de l'estoumac. Li saniculosido ajudon à lucha contro lou raumas.

Port : Grando erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Sanicula
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Bos fres - Ribiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Sanicula europaea L., 1753

fotò
fotò
Vióuleto-fèro

Viola canina

Violaceae

Autre noum : Palengo.

Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.

Descripcioun :
La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.

Usanço :
Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.

Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Pelouso acido - Champino - Esclargido - Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
RR
C
ges

Sanicula europaea & Viola canina

R
ges
RR
C
R
C
CCC
R

Coumpara Saniclo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto-fèro emé uno autro planto

fotò